Przejdź do głównej zawartości

Maska nawilżająca Alterra Granat&Aloes

Dzisiaj będzie bardzo pachnąco, naturalnie i... sentymentalnie. Maska Alterra Granat&Aloes to pierwsza maska, którą kupiłam kiedy zaczęłam bardziej interesować się pielęgnacją włosów. Często się zdarza, że na początku tzw. włosomaniactwa trafia się na wiele kosmetyków, które na naszych włosach się nie sprawdzą. Jak było w moim przypadku?
Miałam sporo szczęścia, bo ta maska już od pierwszego użycia baaardzo polubiła się z moimi włosami. I ze mną także, od pierwszego powąchania.
Jak widać, maska jest w estetycznej, wygodnej w użyciu tubie o pojemności 150ml. Jedyną wadą takiego opakowania jest nieco utrudniony dostęp do produktu, kiedy zostało go już niewiele, dlatego osobiście wolałabym słój. Duży słój z dużą ilością maski ;) 
Maska przeznaczona jest do włosów suchych i zniszczonych (czyli moich). Producent obiecuje, że do jej produkcji użyto najwyższej jakości składników, m.in. wyciągi z aloesu, granatu i kwiatów akacji, pochodzących z kontrolowanej biologicznie uprawy. Zalecane jest nakładanie maski raz w tygodniu. Ja, jako że oprócz tej mam jeszcze dwa litrowe słoje z maskami, które używam naprzemiennie, maskę z Alterry nakładam co trzy tygodnie. 
Mimo że lubię pozostałe maski, które aktualnie posiadam, to właśnie na Alterrę czekam z niecierpliwością. Myślę, że nawet gdyby nie spełniała obietnic producenta i nie robiła niczego szczególnego z moimi włosami, stosowałabym ją dla samego zapachu. Mocny. Owocowy. Naturalny. Po prostu piękny! 
Na szczęście maska faktycznie nawilża włosy i pozostawia je błyszczące, mięsiste i dobrze odżywione. Jeżeli chodzi o wydajność to opakowanie 150ml przy stosowaniu co trzy tygodnie starcza mi na kilka miesięcy, a włosy mam długie i gęste plus, delikatnie mówiąc, maski aplikuję naprawdę sporo ;) Dostępna jest w każdym Rossmannie za ok. 9zł w cenie regularnej i ok. 6zł na promocji. Polecam każdej włosomaniaczce, która szuka bardzo dobrej maski w przystępnej cenie.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jak zaplanować życie?

Znowu piszę późnym wieczorem, ale obiecałam sobie, że będę tu codziennie. To jestem. Dzień był całkiem miły, skończył się mój Weekend Nicnierobienia, więc odetchnęłam z ulgą (sic!) i trochę posprzątałam, skróciłam spodnie (tak. sama. ręcznie.), zrobiłam lekcję z uczniem i trochę poplanowałam przyszłość bliższą i dalszą. Z przyszłości bliższej, aczkolwiek mocno związanej z przyszłością dalszą, czeka mnie rekrutacja na studia drugiego stopnia. Co, gdzie, jak -  w tej kwestii więcej zdradzę dopiero za jakiś czas. Natomiast jeżeli chodzi o przyszłość "bliską-najbliższą", planowanie znacznie uprzyjemniła paczuszka z północy :) Dawno temu zamawiałam darmowe broszurki turystyczne na jednej stronie. Niestety, strona zmieniła nieco swój profil i już nie ma wysyłki broszurek. Na szczęście nie jestem typem, który łatwo się poddaje i postanowiłam pociągnąć za odpowiednie sznureczki. Tym sposobem dotarłam do redakcji jednej strony turystycznej traktującej o Finlandii, gdzie - mimo, że no...

Nieprawdopodobne, ale prawdziwe, czyli trochę o paznokciach

Tak! Dlaczego tak zaczęłam tytuł dzisiejszego postu? To proste, akurat paznokcie to nigdy nie była moja bajka, a przynajmniej jeszcze do niedawna nie rozumiałam jak można ekscytować się tym tematem.

Vappu inne niż wszystkie

Vappu . To jedno z najważniejszych świąt w fińskim kalendarzu przypadające właśnie dziś, 1go maja. Po długiej zimie wszyscy niecierpliwie oczekują początku maja, kiedy będą mogli uczcić święto wiosny, studentów i pracy. A świętują i to hucznie, już od 30go kwietnia. Ulice miast wypełniają wtedy grupy ludzi w rozmaitym wieku: studenci, rodziny z dziećmi, ludzie starsi. Już z daleka w oczy rzucają się charakterystyczne, białe czapeczki zwane ylioppilaslakki , które otrzymują abiturienci szkół średnich i które towarzyszyć im będą przez wiele, wiele lat. Studenci w tradycyjnych kombinezonach i czapkach studenckich, Tampere, Vappu 2019 Bo ylioppilaslakki  podczas Vappu noszą wszyscy, i obecni studenci, i ci, którzy skończyli studia, nawet jeśli są już sędziwymi staruszkami, a śnieżna biel ich nadgryzionych zębem czasu (i pamiętających niejedną studencką imprezę) czapeczek, znacząco pożółkła. Havis Amanda, Helsinki, Vappu 2005 (źródło: By Photographer: Revontuli - Self-pub...